غفلت رنگین حوا

زمانی که خودت را در اختیاره سازت می گذاری و عاشقانه گوش به فرمانش می دهی چه حسی ازین زیباتر که خود را شیفته ی صدایی بدانی که ساز آن را از اعماقِ وجودت استخراج می کند ؟ تو اینک محصول فرآینده تولید ِ عشق هستی ای پسرک پس بدان و آگاه باش که اگر زمانی تنه خسته ات مانع پروازه روح جاودانت شد تو محکوم به فنا هستی زیرا اوجه زیبایی را با خوابیدن در بستری گرم و راحت تعویض کردی !

ای پسرک ، آن زمان که عشقت را موسیقی وار به سویه محبوب خود فرستادی ، آماجه بی احساس احساساته محبوبه ات آن را در خلأئی فرو برد تا تو نیز وجودت را واگذاری ‍!

اما ای نوجوانِ تمیم ، آموزه های زندگی جز با شکست فرا گرفته نمی شوند .

 تا سقوط را تجربه نکنی هیچگاه بر فراز  آشیان توانِ پرکشیدن تا بلندایه آسمان را نخواهی داشت و اگر هم داشته باشی لذتی را که از پرواز انتظار داری هرگز بدست نخواهی آورد ، پس بال زدن را تجربه کن تا بتوانی پرواز را بخاطر بسپاری .

یک شب آسمان در خواب به من گفت : من تشنه ی در آغوش گرفتنه پرندگانیم که پرواز را زندگی کرده اند ، و گاه جانِ خویش را به غایت پر کشیدن فدا کرده اند .

ای پسرک زندگی رسم خوشایندی است اما گاه برای به مقصود رسیدن در آن ناخوشایندی هایی نسیبت می شود که اگر سعی بر آرام کردنه خود در آن شرایط نکنی فایده ای به جز اندوه نخواهی برد و حسرتی به جز افسوس خوردن به عمر طلف شده ات نخواهی خورد .

فروغ فرخزاد :

 پرواز را به خاطر بسپار