آن ها اما تنها
دلا یاری نداری تو
که رسوایی کنی پیشه
نبود ِ عشق در جایی
نیست می دارد تن و ریشه
.
.
دلا اگر هم دست کَس گیری
کسی دستت نمی گیرد
از این مرداب زنبق پوش
کسی برگی نمی چیند
.
.
دلا یاران فراوانند
ولیکن یاری بی معناست
دل ِ یاران روزانه
شبی با هم سپس تنهاست
.
.
دلا بگذر ازین آغاز
بمان با من در این پایان
نشان ِ عشق ِ در جانت
به سان ِ این شب تابان
.
خدایا در دلم رحمت ببار
تا بر دل ِ یاران
به وقت مرگ ِ این خاموش
بباراند گل ِ باران
م . تمیم
16 / 5 / 1387
ساعت : 54 : 18
+ نوشته شده در چهارشنبه شانزدهم مرداد ۱۳۸۷ ساعت 18:57 توسط م . تمیم
|