دلا یاری نداری تو

که رسوایی کنی پیشه

نبود ِ عشق در جایی

نیست می دارد تن و ریشه

.

.

دلا اگر هم دست کَس گیری

کسی دستت نمی گیرد

از این مرداب زنبق پوش

کسی برگی نمی چیند

.

.

دلا یاران فراوانند

ولیکن یاری بی معناست

دل ِ یاران روزانه

شبی با هم سپس تنهاست

.

.

 دلا بگذر ازین آغاز

بمان با من در این پایان

نشان ِ عشق ِ در جانت

به سان ِ این شب تابان

.

خدایا در دلم رحمت ببار

تا بر دل ِ یاران

به وقت مرگ ِ این خاموش

بباراند گل ِ باران

 

 

م . تمیم

16 / 5 / 1387

ساعت : 54 : 18