غفلت رنگین حوا

می کند پرواز

  می شود آغاز

از بلندای ِ زمان

پر می کشد آواز

می روم بالا

می رسم آنجا

که دیگر بی تو بودن ها

جدایی نیست

از آن بالا

تمام ِ آسمان پیداست

در آن بالا

پریشانی چه بی معناست

صعودم ناشی از

عشقیست دیرینه ...

چه سخت آواز ...

          چه سهل آغاز ...

چه غمناک است

 زمانی که

 به زیر آیی از آن بالا

 خوشا پرواز ...

م . تمیم

29 / 4 / 1387

ساعت : 00 : 16