غفلت رنگین حوا

ظهر خوابیده بود

کنار تخت،

پنجره هوا را تصفیه می­کرد

لابلای دود،

همه­چیز عریان

ماورای تخت

تا سقف می­رسید

امتدادِ تن

پایش به زمین

در کنار تخت

دودش به کنار

انحنای روز

همه­چیز اینجا، ماورای تخت

با تو صرف می­شد

با ضمیر «من».

م.الف

1/3/1391

ساعت: 51:00 بامداد