قبول می‌کنم

پراکسیس عشق ما

انگاره‌ی احمقانه‌ای است،

ما در نمی‌شویم

هست شده‌ایم

احمق!

صدای خنده‌هایت

ها یم

هااااااااااااچ چ چ چ

زنبور عسل نبود

من بودم!

که لبت را زنبوریدم

زنبور

زنِ بور ،

با بدنی از سراسیمگی

و توئیتی تا همان نمی‌دانم کدامین چند آسمان،

و لبخندی مردار‌پرور

اندکی هم شاید از من...

م.تمیم

26/1/1390

ساعت: 02:37 بامداد