غفلت رنگین حوا

رفته بود تا اوج

آوایی که نمی خواندمش به زبان

که کَرشدیگمان

فالش ترین انحنایِ سکوت را

ذره ذره می جوید .

م.تمیم

28 / 6 / 1389

ساعت : 20 : 02 بامداد