این روزا هوایه آفتابی هم نمی تونه غباره خیلی از چیزارو پاک کنه ، " چشم به راه " یه تجربه ی ترانه ایه که شاید حرفه دله شما هم باشه . ممنونم


خسته ام ، خسته ی تنها

زیر کوله باره غم ها

دل ِ آسمونم انگار

مثل من گرفته اینجا

..

هوای ابرا رو دارم

می دونم که بی ستارم

توی شهر این جماعت

خوردن ِ حسرت ِ کارم

..

جای ِ من اینجا نبود کاش

جای ِ تو اینجا نباشه

خوردن ِ خون رگ ِ ما

کاره روزا و شباشه

..

راستی تو کجا میری تا

برسی به کوه امید ؟

تن این خسته ی تنها

توی این رودخونه خشکید

..

با توام آهای مسافر

بده دستاتو به دستم

من ِ بی ستاره اینجا

چشم به راه ِ تو نشستم

..

آره جونم ، من اسیرم

برده ی جبر ِ زمونه

دوست دارم رها شم اما

می گن اینجا خونمونه

..

نمی خوام من خونه ای رو

که تو اون آدما مردن

که تو اون راز ِ دلا رو

بیرون آوردن و بردن

..

حالا من آهای مسافر

می تونم پیشت بمونم ؟

می تونم تو این شب ِ تار

تا خود ِ سحر بخونم ؟

..

بم می گی باهام بیا تو

ولی این خونه چی میشه ؟

من می گم ببین هوا رو

ابریه اینجا همیشه ...                    م .تمیم    10 / 4 / 1388   ساعت : 22 : 01 بامداد